سئوال:

آزادي انسان با بندگي او چگونه جمع مي¬شود؟ و آزادي در اين دنيا به چه معناست؟

جواب:

ما انسانها نسبت به يكديگر آزاد هستيم و در زندگي خود مجبور به اطاعت از ديگران نيستيم و آزاد هستيم نوع زندگي خود، مكان و شرايط آنرا انتخاب كنيم و هر طور كه مي¬خواهيم ـ البته تا جايي كه مزاحم آزادي و حقوق ديگران نشويم ـ رفتار كنيم ولي نسبت به خدا و آفريدگار، بنده هستيم و مجبور به اطاعت از فرامين اوييم.

خداوند هم هدف از خلقت را بندگي مخلوقات معرفي كرده است. «و ما خلقت الجن و الانس الاليعبدون».

و چنانچه روشن است، بندگي در عبادات خلاصه نمي¬شود بلكه، همة امور زندگي انسان را شامل مي¬شود. يعني بايد در همه شئون زندگي انسان، بندگي خدا هويدا باشد. خيانت نكند،...

نوشته مدير وبلاگ

سئوال:

آزادی انسان با بندگی او چگونه جمع می¬شود؟ و آزادی در این دنیا به چه معناست؟

جواب:

ما انسانها نسبت به یکدیگر آزاد هستیم و در زندگی خود مجبور به اطاعت از دیگران نیستیم و آزاد هستیم نوع زندگی خود، مکان و شرایط آنرا انتخاب کنیم و هر طور که می¬خواهیم ـ البته تا جایی که مزاحم آزادی و حقوق دیگران نشویم ـ رفتار کنیم ولی نسبت به خدا و آفریدگار، بنده هستیم و مجبور به اطاعت از فرامین اوییم.

خداوند هم هدف از خلقت را بندگی مخلوقات معرفی کرده است. «و ما خلقت الجن و الانس الالیعبدون».

و چنانچه روشن است، بندگی در عبادات خلاصه نمی¬شود بلکه، همة امور زندگی انسان را شامل می¬شود. یعنی باید در همه شئون زندگی انسان، بندگی خدا هویدا باشد. خیانت نکند، دروغ و تهمت نگوید، در مورد جان و مال و ناموس مردم مراقب اعمال خویش باشد. رعایت حقوق دیگران را بکند و در زندگی فردی خود، به گونه¬ای باشد که بوی بندگی از آن استشمام بشود.

نقل است روزی امام کاظم (ع) از مقابل خانه¬ای در حال عبور بودند که صدای رقص و آواز و سرمستی از آن خانه به گوش می¬رسید و کنیزی از آن خانه، در حال انجام کاری در آستانه درب خانه بود حضرت به او فرمود که به صاحب خانه پیامی ببرد و از او سوال کند که: آیا او آزاد است یا بنده؟ همین که کنیز خبر را رساند، آن شخص متوجه منظور پیام شد و سراسیمه و با پای برهنه از پی امام دوید و توبه کرد و از آن به بعد به بشرحافی (بشر پابرهنه) مشهور شد.

زندگی ما باید طوری باشد که از آن، بوی بندگی و سرسپردگی استشمام شود . آدمی باید فریب چند روز قوای جسمی و فکری خود را نخورده و آماده  جوابگویی برای کارهایی که کرده‌است باشید و از عاقبت روزی بهراسد که به تعبیر قرآن، شدت آن روز برای برخی انسانها (کافران)  به گونه ای است که در آن، بچه¬ها  پیر می¬شوند: «فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِن کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا».