خدايا!
اول از همه، ممنون از اينكه منو قابل دونستي و جانشين خودت رو زمين قرار دادي؛
و بازم ممنون از اينكه در مقابل اعتراض فرشته ها از خلقت من، ازم حسابي دفاع كردي و سنگ تموم گذاشتي؛
و سه باره ممنون از اينكه، چيزايي بهم آموختي كه شايستگي سجده فرشته ها رو پيدا كردم؛
ولي من چي !؟
شرمنده از اينكه، بجاي بندگي كردن؛ كه منو بخاطر اون آفريده بودي، گردن فرازي كردم و و بجاي .....
ن. م. وبلاگ
دل نوشته
خدایا!
اول از همه، ممنون از اینکه منو قابل دونستی و جانشین خودت رو زمین قرار دادی؛
و بازم ممنون از اینکه در مقابل اعتراض فرشته ها از خلقت من، ازم حسابی دفاع کردی و سنگ تموم گذاشتی؛
و سه باره ممنون از اینکه، چیزایی بهم آموختی که شایستگی سجده فرشته ها رو پیدا کردم؛
ولی من چی !؟
شرمنده از اینکه، بجای بندگی کردن؛ که منو بخاطر اون آفریده بودی، گردن فرازی کردم و و بجای گوش دادن به حرفای تو، رفتم تو جبهه دشمنت ابلیس و خودمو از بودن در کنار تو؛ که همه زیباییها و کمالات اونجاست، محروم کردم؛
شرمنده از اینکه، کار رو به اونجایی رسوندم که بهم نفرین کردی و ظلوم و جهولم دونستی؛ کم عقل و ناسپاسم خوندی و ... .
ولی؛
خوشا بحال اونایی که جوری پیشت عزیز شدند که یکی شون رو تا هفت آسمون بالا بردی و باهاش هم کلام شدی، به یکی شون گفتی: تو رو واسه خودم ساختم؛ برا یکی شون غذای بهشتی فرستادی، یکی شون اونقدر خودشو پیشت عزیز دونست که خواست براش خونه ای پیش خودت بسازی و ....
خدایا!
اونقدر بزرگ وحکیم و دانا و توانایی که بعضی وقتها ؛ زمانی که به آفریده هات فکر می کنم با خودم میگم آخه بزرگی و قدرت و توانایی هم حدی داره و اگه بهت برنخوره پیش خودم میگم: خدا دیگه شور بزرگی و عظمت رو درآورده ؛ راست میگم دیگه، آخه بزرگی هم حدی داره؛
اما خدا جون!
یه چیزی همیشه آزارم میده و اونم طول و شدت عذاب جهنمته، من که هر چی به رفتارت با بنده هات در دنیا نگاه میکنم باورم نمیشه به گفته هات عمل کنی؛ عذاب جاودان، سوزاندن و ریختن سرب گداخته تو حلق جهنمیها، پر کردن جنهم از آدما و ... . درسته که ما بدیم و مستحق تنبیه، ولی خودت میدونی که طاقت سوختن یه دقیقه نوک انگشت هم نداریم چه برسه به سوختن کل بدن، اونم نه یه روز و یه هفته و یه سال و یه ... ، بلکه اون جور که تو قرآنت اومده بعضی ها تا ابد میخان اون تو بمونن؛ وقتی فکر میکنم که تنها چند نفر هم جهنمی بشن و این بلا سرشون بیآد وحشت میکنم و این جوری خودمو دلداری میدم که خلف وعده قبیحه، خلف وعید که قبیح نیست، ان شاالله که خدا میبخشه و بی خیال جهنمش میشه، خدا همین که خطاب به بنده اش بگه: چخه، با من حرف نزن، و از پیشش برونه برا هفت پشت آدم بسه ؛
خدا جون خیلی دوست دارم و ازت میخام کاری کنی که منم پیشت عزیز باشم و دوسم داشته باشی، ولی اگه اونقدر عرضه ندارم که پیشت عزیز بشم ازت خواهش میکنم که وقتی ازم بدت اومد زودتر جونمو بگیری تا بیشتر ناراحتت نکنم و از اون طرفم ازت میخام که منو بفرستی به دیار عدم، که یه وقت باهات روبرو نشم و شرمنده از این بشم که حق بندگی رو بجا نیاوردم و خدای نکرده جوری نشه که به منم بگی : چخه و با من حرف نزن که طاقتشو ندارم.